Kunstinstallatie en performance Van Herinnering en Troost (t/m 30 mei)

Rotterdam is de stad van de wederopbouw. De 15e-eeuwse Laurenskerk staat op ground zero in het niemandsland van de gebombardeerde stad. Uit het hele land kwamen destijds mensen kijken naar hoe de stad zich herpakte en herbouwde in de leegte na de Tweede Wereldoorlog. Nu, meer dan 80 jaar na het bombardement, staat de Laurenskerk middenin een zelfbewuste toeristenstad. De ramp maakte ruimte voor nieuwe bloei.

De maand mei is ieder jaar een bijzondere periode voor Rotterdam. Niet alleen vanwege de herdenking op 4 mei met een stille tocht vanaf de Laurenskerk en het vieren van de bevrijding op 5 mei. Maar ook vanwege de herdenking van het bombardement op 14 mei en de feestelijke Opbouwdag op 18 mei.

De kracht en de dappere moed van mensen om zich in moeilijke tijden te herpakken en opnieuw te bouwen ontroert en is (mede) de basis voor deze nieuwe installatie. Een actueel thema.

Gedurende de maand mei is de kunstinstallatie Van Herinnering en Troost te zien in de kooromgang van de Laurenskerk. Het werk omvat zeven grote geschilderde panelen van Caroline Bijvoet met abstracties van grofkorrelige puin als ‘achtergrond’ voor de foto’s van de wederopbouw van Rotgans Herdenken en vieren.
 

• De kunstinstallatie is te zien vanaf 4 mei 2024 t/m 30 mei 2024 in de kooromgang van de Laurenskerk.
• Op 18 mei 2024, Opbouwdag vond de performance doorlopend plaats van 10:00 tot 12:00 uur en van 14:00 tot 16:00 uur. Vrije inloop.
• Kijk voor de openingstijden van de kerk op www.laurenskerkrotterdam.nl

Over de maker Caroline Bijvoet:

Caroline Bijvoet studeerde in 1991 af als bouwkundig ingenieur aan de Technische Universiteit Delft. Parallel daaraan ontwikkelde ze zich autodidact als kunstenaar. Vanaf 2014 exposeert ze met grote regelmaat in Nederland en daarbuiten. Haar opleiding als architect maakt dat ze graag de mensgemaakte omgeving schildert.

De mens heeft een onbedwingbare behoefte om de omgeving vorm te geven. Te ordenen, te temmen, te beheersen. Waar de mens maar komt laat ie sporen na. En dit is het tijdperk waarin we op alle mogelijk manieren keihard tegen de grenzen daarvan aan lopen. Die tegenstellingen fascineren haar, tussen techniek en natuur, geordend en vrij. Ruig en precies. Hoofd en hart. Afbreken en weer opbouwen.

Caroline Bijvoet werkt vaak aan de hand van reizen, in series/ reeksen, om zo gedurende langere tijd in een bepaalde omgeving te kunnen verkeren. Ruïnes, industrielandschappen, steden van bovenaf, wegen, havens, rivierlandschappen. Lucht en Zee. Vaak groots en ruim. Meestal zonder de zichtbare mens zelf. Regelmatig bij voorkeur realiseert ze in nauw overleg met eigenaren van bijzondere gebouwen nieuw werk. In samenwerking met andere kunstenaars en makers realiseert ze installaties die de zintuigen op meerdere manieren prikkelen.

Frits Rotgans

Haarscherp zijn de panoramafoto’s van Frits Rotgans (1912-1978) die hij vanaf de jaren vijftig maakte. Dankzij zijn uitzonderlijke technische vaardigheden verwierf hij internationale bekendheid.

Rotgans volgde een reclame-opleiding aan het Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs in Amsterdam en zette in de jaren dertig zijn eerste schreden op het gebied van de fotografie. Tijdens de Duitse bezetting vervalste Rotgans persoonsbewijzen en maakte hij illegale kleurendia’s.

Voor Rotgans was fotograferen vooral een vak, een ambacht. Om de panoramafoto’s te kunnen maken die hij voor ogen had, maakte hij zijn eigen breedbeeldcamera’s die hij namen gaf als 'Tin Frizzie' en 'Rotgans Ideaal'. Door meerdere beelden van grootbeeldfilms tegelijk te belichten wist hij het gewenste panorama-effect te bereiken. Zijn zwartwit-beelden zijn heel precies belicht en geven gedetailleerde overzichten van de bedrijvigheid in de jaren van de wederopbouw.

In de mens had Rotgans weinig interesse, hij hield liever afstand. Behangen met zijn apparatuur beklom hij gebouwen en drijvende bokken om van bovenaf de dynamiek van de moderne tijd vast te leggen. Zo maakte hij gebruik van de gloednieuwe Euromast om Rotterdam te fotograferen, dat in de jaren na de Tweede Wereldoorlog transformeerde van een verwoeste stad in een industriële havenmetropool vol moderne architectuur. Rotgans’ foto’s waren niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk van ‘hoog niveau’.