De 390 woningen in plandeel Pendrecht III van architect Nefkens en bureau Kuiper Gouwetor De Ranitz werd nauwelijks opgemerkt door de pers. De stedenbouwkundige opzet werd wel geprezen. Tegenwoordig wordt het viertal bouwblokken van Nefkens meer gewaardeerd. Het heeft de bijnaam ‘de vissenkommen’ vanwege de typische langwerpige ramen met afgeronde hoeken in de groenbetegelde kopgevels.
In 1955 werd het intieme winkelcentrum De Zijpe: de Pendrechtse Lijnbaan, geopend. Het buurtwinkelcentrum verloor in de loop der jaren zijn functie maar ziet er nog steeds even intiem uit en is zelfs gemeentelijk monument.
De zeven metrostations zijn ontworpen door gemeentearchitect ir. Veerling die net bij de gemeente Rotterdam in dienst was. De opdracht was om de deels bovengrondse en deels ondergrondse stations zoveel mogelijk gelijk vorm te geven. Zowel in materialen, inrichting van de stations en aanduidingen.
Na het succes van de industriegebouwen aan de Oostzeedijk, Goudsesingel en het Groothandelsgebouw krijgt ook Rotterdam-Zuid een verzamelgebouw. Uiteraard weer een ontwerp van architect Maaskant. Het gebouw bestaat uit een langwerpig bouwblok en drie losse vleugels en een expeditiestraat.
In 1966 is het nieuwe ziekenhuiscomplex Ikazia bij het Rotterdamse Zuidplein klaar. Opvallend is het ronde, tien etages hoge zustergebouw. De toren bevat 156 flats. De opzet dateert reeds van voor de oorlog, de officiële opening was pas op 9 oktober 1968.
Nadat de Holland-Amerika Lijn (H.A.L.) zich na de Tweede Wereldoorlog concentreerde op de Wilhelminapier ontstond hier de behoefte aan een centraal gebouw met werkplaatsen en magazijnen.
De Holland-Amerika Lijn (H.A.L.) besloot na de oorlog alle herbouw te concentreren op de Wilhelminapier. De aankomsthal 'loods Rotterdam' met een lengte van 135 meter werd ontworpen door Van den Broek en Bakema. Het gebouw met het karakteristieke dak is tegenwoordig in gebruik als cruiseterminal.
Zowel de Vaste Burchtkerk aan de Van Swietenlaan als het aangrenzende blok woningen aan het Zuidplein 4-96, is ontworpen door architectenbureau Vermeer en Van Herwaarden.
In 1949 verrijst aan het Zuidplein een woon-wolkenkrabber naar idee van Van Tijen. Per galerij bestaan er twee tweekamerwoningen met loggia over de gehele breedte en zes driekamerwoningen met een half inpandig balkon. Opzienbarend was de afbouw die van boven naar beneden gebeurde.
De Graan Elevator Maatschappij besluit in 1963 wat kantoorruimte nabij de silo aan de Maashaven en Brielselaan te realiseren. Architect van het boven water geplaatste gebouwtje is Herman Haan.
De weinig bekende flat en gemeentelijk monument werd ontworpen door Van Embden & Van Andel. Samen met de twee laagbouwdelen vormt het een ensemble dat de openbare buurttuin omsluit. De flat was meerdere keren het decor in een film.
Het Gele Gebouw, eigenlijk de Vijverhof geheten en ontworpen door Leen Kolpa, werd in 1969 voor de firma Hanno & Co gebouwd. In 1977 werd een reliëf van Loekie Metz aan de gevel toegevoegd ter ere van het 75-jarig bestaan van dit stuwadoorsbedrijf. Het gebouw wordt tegenwoordig bevolkt door (creatieve) ondernemers, de zeefdrukclub Meshprint en uitgaansgelegenheid MONO.