Elke dag de top van de Euromast beklimmen

Meneer Schermer is trots op het feit dat hij aan de bouw van de Euromast heeft meegewerkt. Het was zijn eerste jaar als liftmonteur bij de firma Westdijk. "Ik was met twee man aan het werk in de machinekamer voor de aansluiting van de liften. Er was een Zwitserse ingenieur van Schindler bij die de leiding had." Hij kreeg er een goed conditie van, want hij moest iedere dag helemaal naar boven lopen.

Meneer Schermer herinnert zich goed dat niet alles ging zoals gepland. Hij was met een collega in de liftschacht aan het werk om de beugels te monteren waar de lift langs moest glijden. Ze hadden al zo’n 40 meter gedaan, maar toen ze gingen nameten klopte er niets. De zon beïnvloedde het stellen van de beugels. "Toen moesten we ’s nachts gaan stellen in twee schachten."

Van het begin tot het eind was meneer Schermer betrokken bij de bouw. Als bedankje voor het harde werken kregen alle medewerkers een uitnodiging om boven in het restaurant wat te eten en te drinken. "We vonden het wel vreemd dat er geen vrouwen mee mochten. Alleen de mannen die er gewerkt hadden." Achteraf hoorden ze dat het etentje niet puur en alleen een bedankje was. Het was tegelijk een test om te zien of alles inderdaad veilig was. "Gelukkig ging alles goed en kon ik met een vol en veilig gevoel naar huis!"

Hij herinnert zich ook nog het voorval dat er een familie kwam kijken die naar boven wilden lopen. Dit kon alleen met een trap. Meneer Schermer adviseerde om halverwege wat uit te rusten. "Maar nee hoor, ze liepen in een keer door. Lopen dat wilden ze. Maar toen onderweg kreeg er een een hartstilstand. Dat was niet zo leuk."

Behalve dit incident heeft meneer Schermer vooral goede herinneringen aan de bouw van de Euromast. Hij is er vooral heel trots op dat hij mee heeft mogen werken aan het icoon van Rotterdam.