Columeta
Het Luxemburgse staalbedrijf Columeta liet hun pand uit 1881 aan de Eendrachtsweg door architect Fledderus verbouwen tot een modern kantoorgebouw.
- Gem. Monumenten
Het Luxemburgse staalbedrijf Columeta liet hun pand uit 1881 aan de Eendrachtsweg door architect Fledderus verbouwen tot een modern kantoorgebouw.
Corso Cinema werd verwoest tijdens het bombardement in 1940. De herbouw van de bioscoop aan de Kruiskade was pas in 1961 gereed. Het interieur ging helaas verloren door een brand in 1976. Later is alleen het deel aan het Stadshuisplein gemeentelijk monument geworden.
Om te voorzien in de parkeerbehoefte van autostad Rotterdam werd aan het Weena een kantoor- annex winkelgebouw met parkeergarage gebouwd. Het ontwerp van Maaskant was al in 1961 klaar maar werd pas in 1968 gerealiseerd.
Aan de Coolsingel heeft tien jaar lang een betonskelet gestaan tot de Bank voor Handel en Scheepvaart het skelet kocht en af liet bouwen.
Te midden van kantoren, winkelpanden en overheidsgebouwen wordt aan een stil water in 1951 de nieuwe Doopsgezinde kerk van architect Kuiper gerealiseerd.
Woninginrichtingbedrijf De Klerk verloor in WOII zijn Rotterdamse winkels en liet op de hoek van het Binnenwegplein, een nieuw pand door Van de Broek en Bakema bouwen. Het werd een moderne kubus.
In het voor winkels bestemde gebied nabij de HEMA en V&D verrees in de Korte Hoogstraat toch een woonflat van zes verdiepingen met winkels op de begane grond. Het gebouw werd in 1953 opgeleverd en is ontworpen door Kraaijvanger architecten.
Het familiebedrijf Jungerhans was een begrip in Rotterdam. Na de oorlog werd door de gebroeders Kraaijvanger een nieuwe chique winkel voor huishoudelijke artikelen tussen de Rotterdamsche bank en De Klerk gebouwd. Het gebouw is inmiddels gesloopt én herbouwd.
In 1965 werd aan de Karel Doormanstraat een geestelijk oriëntatie- en ontmoetingscentrum geopend dat geleid werd door de paters missionarissen van het Heilig Hart, ook bekend als de paters van Una Sancta.
Ter ere van het nieuwe Binnenwegplein in 1970 bood de winkeliersvereniging een kunstwerk aan. Het werd het kinetische kunstwerk van Rickey: Two Turning Vertical Rectangles. De Rotterdammers gaven het de bijnaam (de matrassen van) Rickey.
Old Dutch lijkt op een restant van vooroorlogs Rotterdam; maar niets is minder waar. Het bekende café aan de Coolsingel werd in 1940 verwoest en kreeg in drie maanden tijd een nieuw gebouw. Het hoorde bij het Dijkzigt noodwinkelcomplex en is als enige daarvan overgebleven.
Het Schouwburgplein is zonder twijfel het meest beschreven, bediscussieerde, bekritiseerde stukje wederopbouw van Rotterdam. Er zijn eindeloos plannen voor getekend en bedacht. Zelfs nadat in 1993 een definitieve inrichting is gemaakt door landschapsarchitect Adriaan Geuze wordt er nog steeds aan gesleuteld.