• Artikelen

Kantoorgebouw De Leuve

In het huidige centrum valt het kantoorgebouw De Leuve nauwelijks meer op, maar eind jaren vijftig was het gebouw door zijn hoogte en zakelijke uitstraling opmerkelijk.

Leuveflat-NL-Rt SA_4202_XXV-581-20-01

Kantoorgebouw de Leuveflat in 1957.

Stadsarchief Rotterdam

Rotterdam zoekt het thans meer en meer in de hoogte. Vlak in de buurt van de Maastorenflat, die al bijna zijn grootste hoogte heeft bereikt, wordt binnenkort begonnen aan de bouw van een nog hogere kantoorflat. Deze zal verrijzen op de hoek van de Schiedamsedijk en de Schilderstraat. Het bouwwerk wordt 53 meter hoog, vanaf de kruin van de Schiedamsedijk gerekend. Het behoort dus tot de hoogste gebouwen van Rotterdam.

De N.V. Aannemingsmaatschappij J. P. van Eesteren gaat deze flat zetten in opdracht van het Philips Pensioenfonds. Architect H. D. Bakker ontwierp deze reuzenflat. Het gebouw krijgt veertien verdiepingen, waarop 27 kleinere kantoren zullen kunnen worden gehuisvest. Op de begane grond komen een showroom en een winkel. Twee volautomatische liften zorgen voor de verticale verbindingen. De flat wordt aangesloten op de stadsverwarming.

Het Vrije Volk 17-05-1955

Leuveflat-NL-Rt SA_4273_L-3347

Het trappenhuis van de Leuveflat vertoont gelijkenis met de Maastorenflat.

Stadsarchief Rotterdam

Philips Pensioenfonds

In het huidige centrum valt het kantoorgebouw De Leuve nauwelijks meer op, maar eind jaren vijftig was het gebouw door zijn hoogte en zakelijke uitstraling opmerkelijk. Vooral de hoogte maakte veel indruk. Oktober 1955 ging de eerste paal de grond in voor dit kantoorgebouw. Herman Bakker (1915-1988) was niet alleen de vaste architect van ontwikkelaar Wereldhaven, maar ook van het Philips Pensioenfonds. Officieel heette dat: Stichting tot Behartiging van de Belangen van de Beambten der n.v. Philips’ Gloeilampenfabrieken, Eindhoven. Het eerste project dat hij ervoor realiseerde was een woongebouw aan de Hoogstraat. Aanvankelijk was op deze markante plek op de hoek van de Schilderstraat een woongebouw gedacht, net als de Maastorenflat in opdracht van de Koninklijke Paketvaart Maatschappij. Door de grote behoefte aan kantoorruimte werd de bestemming gewijzigd en nam het PPF de opdracht over.

De 53 meter hoge toren is eenvoudig van opzet. Binnen een kader van betonnen hoekkolommen is een functionele gevel gevat: met veel glas, borstweringen van geribbeld beton en doorlopende verticale stijlen. De vloeren zijn weggewerkt achter gesloten panelen. De plattegrondopzet is ook functioneel, met liften en voorzieningen aan de noordgevel en verder vrij indeelbare vloervelden. Aan de westgevel bevindt zich een uitwendig noodtrappenhuis, vergelijkbaar met het trappenhuis aan de, vrijwel in dezelfde periode ontworpen, Maastorenflat. In de kelder was een parkeergarage en op de bovenste verdieping een gezamenlijke kantine voor de verschillende kantoren.

Drie gevels zijn zoals men bij een dergelijk bouwwerk mag verwachten, voorzien van grote ramen, waardoor het daglicht ongehinderd kan binnentreden, de vierde, noordelijke, echter bezit alleen smalle spleetjes van glas in een overigens blinde muur. Er zullen weinig mensen zijn die dit uiterlijk kunnen bewonderen. Er kan ook weinig goeds gezegd worden van die wit-blinkende wand, die hoog oprijst boven de omringende lagere bebouwing en alle blikken trekt. Het is een onaantrekkelijk, onpersoonlijk en dood vlak.

Het Vrije Volk 5 maart 1958

Leuveflat

Het Vrije Volk 17 mei 1955

Diapositief

In de ontwerpfase werd de architect geconfronteerd met een lastige kwestie. Holland Bolinder N.V., de eigenaar van het gebouw ernaast, eiste op basis van een oud artikel uit het Burgerlijk Wetboek, dat de vensters van de flat niet lager dan vijfentwintig of twintig palmen boven de vloer zouden mogen worden. Dat betekende raampjes van hoogstens vijftig centimeter, want een palm is tien centimeter. In plaats van drie vrijwel identieke moderne glasgevels met strookramen werd de noordgevel dus afwijkend uitgevoerd. De noordgevel oogt als het diapositief van de twee normale glasgevels. Door deze optische truc en door hier de liften en trappenhuizen te positioneren bleef de schade beperkt.

Bakker vestigde zijn architectenbureau in de Leuveflat. Vanaf 1958 tot 1970 werkten hier tientallen mensen aan projecten als de winkelcentra Hoogvliet (1962), Groot-IJsselmonde (1970) en Zuidplein (1972) en kantoorgebouwen voor Pakhoed aan de Boompjes (1969, in 2018 gesloopt). In 1970 verhuisde Bakker wegens ruimtegebrek naar een zelfontworpen kantoorgebouw aan de Noordsingel 185, dat in 2017 tot woningen is verbouwd.

Leuveflat-NL-Rt SA_4100_2003-905-276

Brand in de Leuveflat op 28 juli 1978.

Leendert Koote, Stadsarchief Rotterdam

Anno nu

Op 28 juli 1978 werd Rotterdam opgeschrikt door een felle, uitslaande brand in de Leuveflat. De bovenste zes verdiepingen werden verwoest. Het gebouw werd hersteld en tamelijk gevoelloos gerenoveerd. Later is het door Van den Broek en Bakema gerenoveerd en hadden meerdere bureaus uit de architectuur zoals DKV, Palmboom van den Bout en Bureau Bouwkunde hier hun kantoor. Het gebouw is nog steeds in gebruik als kantoor- en winkelruimte door onder andere Palmbout Urban Landscapes en 01-10 architecten en ontwerper Margreet Olsthoorn.

De-Leuve1
De-Leuve6
De-Leuve7
De-Leuve4
De-Leuve3
Prev
Next
Architect
H.D. Bakker
Periode
1954-1958
Locatie
Schiedamsedijk, Rotterdam, Netherlands
Onderwerpen
Gebouwen
Buurten
Baankwartier
Gebouwen
Winkels Bedrijfsgebouwen